Naado blogu, daaniko fanu

Naaku oka amaayakapu friend undi. bottigaa panii paata leni vyavahaaram. naa blog chadavatam tana hobbyta(anduke amaayakuraalu annadi). ivala rendu post lu chesa ani sambarapadi andariki phonelu chesi marii cheppeyyatam modalettindi.

Nenu manchivadini kada, tanu ala kastapadutunte chustu ooruko leka poyaa. Enta mandikani phone chestaav, sukhamgaa mike pettinchuko ani salaha ichesaa.

Salaha aithe icha kani, dabbulu kooda nene iste feel avutundani cheppi, aa chance tanake ichsaa. Tanu mohammata padi vaddanna, nene balavantamga bill tana chethe kattincha. Nenu intha encouragement istunte janalu nannu kanjoos antaru. Bothigaa kalaa hrudayam ledu.

నాకు ఒక అమాయకపు ఫ్రెండ్ ఉంది. బొత్తిగా పనీ పాట లేని వ్యవహారం. నా బ్లాగ్ చదవటం తన హాబీట(అందుకే అమాయకురాలు అన్నది). ఇవాళ రెండు పోస్ట్ లు చేశా అని సంబరపడి అందరికి ఫోన్లు చేసి మరీ చెప్పేయటం మొదలెట్టింది.

నేను మంచివాడిని కదా, తను అలా కస్టపడుతుంటే చూస్తూ ఊరుకోలేకపోయా. ఎంత మందికని ఫోన్ చేస్తావ్, సుఖంగా మైక్ పెట్టించుకో అని సలహా ఇచ్చేశా.

సలహా ఐతే ఇచ్చా కాని, డబ్బులు కూడా నేనే ఇస్తే ఫీల్ అవుతుందని చెప్పి, ఆ ఛాన్స్ తనకే ఇచ్ఛేశా. తను మొహమ్మాట పడి వద్దన్నా, నేనే బలవంతంగా బిల్ తన చేతే కట్టించా. నేను ఇంత ఎంకరేజ్ మెంట్ ఇస్తుంటే జనాలు నన్ను కంజూస్ అంటారు. బొత్తిగా కళాహృదయం లేదు.